Τα «νέα» φάρμακα για την παχυσαρκία. Αλλάζουν πράγματι τα δεδομένα;

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για μία νέα γενιά φαρμάκων για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Τα περισσότερα από αυτά διατίθενται σε ενέσιμη μορφή και τα οποία συναγωνίζονται μια φυσική ορμόνη του ανθρώπινου σώματος, την γλυκαγόνη (GLP-1) με δράσεις που βοηθάνε την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2 και κάποια από αυτά και την παχυσαρκία. Το πρώτο από αυτή την οικογένεια φαρμάκων που έχει εγκριθεί για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας είναι η λιραγλουτίδη (Liraglutide) η οποία είχε αρχικά κυκλοφορήσει με το όνομα Victoza για την θεραπεία του διαβήτη τύπου 2. Στη συνέχεια επειδή είχε παρατηρηθεί ότι προκαλούσε και μικρή απώλεια βάρους, η εταιρεία παραγωγής του, η Novo Nordisk, το κυκλοφόρησε σε μια μεγαλύτερη δόση για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας με το εμπορικό όνομα Saxenda. Αν και η απώλεια βάρους μπορεί να διαφέρει από μελέτη σε μελέτη, οι πιο πολλές μελέτες αναφέρουν μια μέση απώλεια βάρους 6.5 κιλών σε 68 εβδομάδες χρήσης του Saxenda (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35015037/). Ο κάθε στυλός του Saxenda περιέχει 6mg και κοστίζει περίπου 300 ευρώ. Η αρχική δόση καθημερινής χορήγησης ξεκινάει από 0.6mg και μπορεί να φτάσει στα 3mg. Ανάλογα με την ημερήσια δόση που χρησιμοποιεί ο ασθενής το μηνιαίο κόστος, χωρίς ασφαλιστική κάλυψη, μπορεί να κυμαίνεται από 60 ευρώ στην αρχική δόση του, έως και 300 ευρώ ανά μήνα στην μέγιστη δόση, η οποία είναι και η πιο συνηθισμένη. Συνεπώς η επίτευξη μίας απώλειας βάρους 6.5 κιλών σε 68 εβδομάδες θα κόστιζε περίπου 5000 ευρώ χωρίς ασφαλιστική κάλυψη.

 

Πρόσφατα έχει γίνει πολύς θόρυβος για ένα πιο καινούριο ενέσιμο φάρμακο της ίδιας οικογένειας φαρμάκων, το Ozempic (Semaglutide ή Σεμαγλουτίδη), το οποίο είναι και αυτό προϊόν της Novo Nordisk. Το Ozempic κυκλοφορεί και στην Ελλάδα και έχει το πλεονέκτημα σε σχέση με το Saxenda ότι απαιτεί χορήγηση της ένεσης σε εβδομαδιαία βάση. Ωστόσο είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι το Ozempic δεν είναι εγκεκριμένο για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας ούτε στην Ελλάδα, ούτε στις ΗΠΑ. Αντίθετα το Ozempic είναι εγκεκριμένο μόνο για τον διαβήτη τύπου 2. Παρόλα αυτά έχει χρησιμοποιηθεί για απώλεια βάρους με μια απώλεια βάρους περίπου 3%-7% του αρχικού βάρους τους ασθενή. To κόστος κυμαίνεται από 413 ευρώ ανά μήνα με την χαμηλότερη δόση του 0.5mg και φτάνει τα 1000 ευρώ ανά μήνα για τις δόσεις του 1mg και 2mg. Συνεπώς ακόμα και αν το χρησιμοποιούσε κάποιος για απώλεια βάρους, ενώ δεν είναι εγκεκριμένο, στην μέγιστη δόση του, η οποία είναι χαμηλότερη από την προτεινόμενη δόση των 2.4mg, θα κόστιζε περίπου 16,500 ευρώ για 17 μήνες θεραπείας που είναι ο χρόνος χρήσης του φαρμάκου στις περισσότερες μελέτες.

 

Η Σεμαγλουτίδη έχει κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ σε μεγαλύτερη δόση των 2.4mg με την ένδειξη για αντιμετώπιση της παχυσαρκίας με την ονομασία Wegovy από την εταιρία Novo Nordisk. Το Wegovy δεν είναι ακόμα διαθέσιμο στην Ελλάδα. Το Wegovy έχει μελετηθεί σε μια σειρά κλινικών μελετών που έχουν επιχορηγηθεί από την Novo Nordisk με την ονομασία «STEP 1 to 5 trials». Η πιο πρόσφατη από αυτές είναι η STEP 5 η οποία δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2022 (https://www.nature.com/articles/s41591-022-02026-4). Η μελέτη αυτή συνέκρινε την απώλεια βάρους μετά από συνεχή εβδομαδιαία χορήγηση του Wegovy στην μέγιστη δοσολογία των 2.4mg για 2 χρόνια ή 104 συνεχείς εβδομάδες. Η μελέτη αυτή έδειξε μια μέση απώλεια βάρους 16.1 κιλών ή 15.2% του αρχικού βάρους. Περίπου 84% των ασθενών αναφέρουν γαστρεντερολογικές ενοχλήσεις (ναυτία, εμετός, διάρροια, δυσκοιλιότητα) ήπιου ή μέτριου βαθμού. Στις ΗΠΑ το κόστος του Wegovy είναι 1,349 δολάρια ανά μήνα και συνεπώς για να επιτευχθεί η παραπάνω απώλεια βάρους θα κόστιζε 32,376 δολάρια για 2 χρόνια συνεχούς χρήσης.  Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι μία πρόσφατη μελέτη (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/33755728/), που παρουσίασε μια απώλεια βάρους 11.4 κιλών σε 20 εβδομάδες εβδομαδιαίας χρήσης, αναφέρει ότι αν το Wegovy διακοπεί οι ασθενείς επανακτούν 6.6 κιλά από τα 11.4 κιλά που έχασαν αρχικά, ενώ αν συνεχιστεί για 48 επιπλέον εβδομάδες οι ασθενείς χάνουν ακόμα 7.5 κιλά μόνο. Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το Wegovy πρέπει να χρησιμοποιείται μακροπρόθεσμα για να έχει αποτέλεσμα αλλά με αστρονομικά κόστη ανά ασθενή.

 

Η τελευταία εξέλιξη στα φάρμακα αυτής της κατηγορίας είναι η Τιρζεπατίδη (Tirzepatide) που κυκλοφορεί με την εμπορική ονομασία Mounjaro από την εταιρία Eli Lilly. Το Mounjaro χορηγείται εβδομαδιαία. Σε αντίθεση με τα προηγούμενα φάρμακα που είναι όλα αγωνιστές του πεπτιδίου 1 της γλουκαγόνης (GLP-1), το συγκεκριμένο φάρμακο δρα συνδυαστικά και ως αγωνιστής τόσο του GLP-1, αλλά επίσης και του γλυκοζό-εξαρτώμενου ινσουλινοτροπικού πεπτιδίου (GIP). Σε αυτή την συνδυαστική δράση υποτίθεται ότι οφείλεται η μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα του φαρμάκου. Το Mounjaro έχει εγκριθεί στις ΗΠΑ από το FDA για την αντιμετώπιση του διαβήτη τύπου 2 και όχι ακόμα για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, σε δοσολογίες των 5mg, 10mg και 15mg. Το Mounjaro δεν είναι διαθέσιμο στην Ελλάδα ακόμα. Μια μεγάλη μελέτη (SURMOUNT 1 clinical trial) που επιχορηγήθηκε από την Eli Lilly έδειξε μια μέση απώλεια βάρους επι της εκατό του αρχικού βάρους 15% (15.7 Kg), 19.5% (20.4 Kg) και 20.9% (21.9 Kg) με την χορήγηση της δόσης των 5mg, 10mg και 15mg αντίστοιχα για 72 συνεχείς εβδομάδες. Tο κόστος για να επιτευχθεί αυτή η απώλεια βάρους ανέρχεται σε 17,527 δολάρια (https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/36507900/)!

 

Πέραν του τεράστιου κόστους που απαιτείται για την συνεχή χρήση των φαρμάκων αυτών για μεγάλο χρονικό διάστημα, ώστε να επιτευχθεί η απώλεια βάρους με το κάθε φάρμακο , όπως αναφέραμε παραπάνω, τα φάρμακα αυτά έχουν σημαντικές παρενέργειες, κυρίως γαστεντερολογικές, αλλά και καρδιολογικές με αύξηση του καρδιακού ρυθμού, που οδηγούν ένα σημαντικό αριθμό ασθενών (έως και 45% σε κάποιες μελέτες) να τα διακόψουν πρώιμα με αποτέλεσμα την σημαντική επανάκτηση βάρους, όπως αναφέραμε στο άρθρο αυτό. Επιπλέον, οι ενδεχόμενοι κίνδυνοι (όπως πχ συσχέτιση με κάποιος τύπου καρκίνου) από τα φάρμακα αυτά αν χορηγούνται σε μακροχρόνια βάση δεν είναι γνωστοί, ούτε έχουν διερευνηθεί.

 

Αντίθετα με το πρόγραμμα Allurion μπορείτε να απαλλαγείτε από την παχυσαρκία με πολύ μικρότερο κόστος, χωρίς χειρουργικό νυστέρι, ή φάρμακα, χάνοντας 100% λίπος! Το πρόγραμμα Allurion είναι μια νέα επαναστατική μέθοδος! Η μέθοδος αυτή προσφέρει τα αποτελέσματα των χειρουργικών μεθόδων εύκολα και σίγουρα πιο ανώδυνα. Είναι η πρώτη αναίμακτη και αποτελεσματική μέθοδος απώλειας βάρους χωρίς χειρουργική επέμβαση. Το Allurion είναι ένα δωδεκάμηνο πρόγραμμα απώλειας βάρους που επιτυγχάνεται με τη χρήση ενός χαπιού-μπαλονιού που ονομάζεται χάπι Allurion.

Το συγκεκριμένο χάπι τοποθετείται στο στομάχι του ασθενούς απλώς με την κατάποσή του. Ο ιατρός, στη συνέχεια, τοποθετεί μέσα στο μπαλόνι 550 mL αποσταγμένου νερού. Το χάπι-μπαλόνι φουσκώνει και έτσι δημιουργεί στον ασθενή την αίσθηση του κορεσμού. Στη συνέχεια, αποβάλλεται αυτόματα από τον οργανισμό μέσω των κενώσεων 16-18 εβδομάδες μετά την τοποθέτησή του.

Το πρόγραμμα Alurion προσφέρει μια ειδική ζυγαριά λιπομέτρησης που βοηθά την παρακολούθηση της απώλειας λίπους. Επίσης, προσφέρει και ένα ειδικό ρολόι παρακολούθησης των θερμίδων που καίγονται στο πρόγραμμα άσκησης και της ποιότητας ύπνου. Μαζί με τον κατάλληλο διατροφικό πρόγραμμα του κου Ραυτόπουλου, ο ασθενής μπορεί να χάσει κατά μέσο όρο 20 κιλά στους 4 μήνες θεραπείας. Με το μπαλόνι Allurion ο ασθενής μπορεί να χάσει έως και 40% του αρχικού βάρους στο 12μηνο πρόγραμμα παρακολούθησης. Αυτή η απώλεια είναι μια από τις καλύτερες που έχουν επιτευχθεί παγκοσμίως, όχι μόνο με το μπαλόνι Allurion/Elipse, αλλά και με οποιοδήποτε άλλο μπαλόνι. Ταυτόχρονα δεν έχει παρατηρηθεί οποιαδήποτε επιπλοκή σε πάνω από 400 τοποθετήσεις που έχει πραγματοποιήσει συλλογικά η ομάδα μας.

Επιστρέφοντας στο αρχικό ερώτημα για το ποια από τις δυο μεθόδους είναι καλύτερη και επιχειρώντας να συνοψίσουμε όλα τα στοιχεία του άρθρου με βασικό γνώμωνα την «αξία» της κάθε μεθόδου για τον ασθενή, είναι ξεκάθαρο ότι το γαστρικό μπαλόνι Allurion/Elipse προσφέρει το μεγαλύτερο όφελος (σημαντική απώλεια βάρους και ελάχιστο ρίσκο επιπλοκών)  για τον ασθενή αναλογικά με την οικονομική επιβάρυνση για τον ασθενή.

Εάν θέλετε να χάσετε βάρος και να αλλάξετε τον τρόπο ζωής σας, επικοινωνήστε με τον ιατρό για οποιαδήποτε απορία σχετικά με το πρόγραμμα Allurion.

 

Γιάννης Ραυτόπουλος, MD, PhD, FACS, FASMBS

Χειρουργός Παχυσαρκίας

Υπεύθυνος προγράμματος Allurion, Ευρωκλινική Αθηνών

Δ/ντης Χειρουργικής Παχυσαρκίας

 

 

 

Diabetes Obes MetabΠ

. 2023 Apr;25(4):961-964.

doi: 10.1111/dom.14940. Epub 2022 Dec 27.

Tirzepatide versus semaglutide for weight loss in patients with type 2 diabetes mellitus: A value for money analysis

Joseph Azuri ^1 2, Ariel Hammerman ³, Enis Aboalhasan ⁴, Ben Sluckis ⁵, Ronen Arbel ^3 4

Affiliations expand

• PMID: 36507900

 

• DOI: 10.1111/dom.14940

Abstract

Aims: Higher doses of the glucagon-like peptide-1 agonist semaglutide and, more recently, tirzepatide, a dual glucose-dependent insulinotropic polypeptide and glucagon-like peptide-1 agonist showed a significant reduction in body weight in patients with type 2 diabetes mellitus. However, their comparative value for money for this indication is unclear. Therefore, we aimed to establish which provides better value for money.

Materials and methods: We calculated the cost needed to treat to achieve a 1% reduction in body weight using high-dose tirzepatide (15 mg) versus semaglutide (2.4 mg). The body weight reductions were extracted from published results of SURMOUNT-1 and STEP 1 trials, respectively. In addition, we performed a scenario analysis to mitigate the primary differences between the two study populations. Drug costs were based on US GoodRx prices as of October 2022.

Results: Using tirzepatide resulted in a weight loss of 17.8% (95% CI: 16.3%-19.3%) compared with 12.4% (95% CI: 11.5%-13.4%) for semaglutide. The total cost of 72 weeks of tirzepatide was estimated at $17 527 compared with $22 878 for 68 weeks of semaglutide. Accordingly, the cost needed to treat per 1% of body weight reduction with tirzepatide is estimated at $985 (95% CI: $908-$1075) compared with $1845 (95% CI: $1707-$1989) with semaglutide. Scenario analysis confirmed these findings.

Conclusions: Tirzepatide provides better value for money than semaglutide for weight reduction.

Keywords: cost-; obesity therapy; type 2 diabetes; weight control.

 

Lancet

. 2023 Jun 26;S0140-6736(23)01200-X.

doi: 10.1016/S0140-6736(23)01200-X. Online ahead of print.

Tirzepatide once weekly for the treatment of obesity in people with type 2 diabetes (SURMOUNT-2): a double-blind, randomised, multicentre, placebo-controlled, phase 3 trial

W Timothy Garvey ¹, Juan P Frias ², Ania M Jastreboff ³, Carel W le Roux ⁴, Naveed Sattar ⁵, Diego Aizenberg ⁶, Huzhang Mao ⁷, Shuyu Zhang ⁷, Nadia N Ahmad ⁷, Mathijs C Bunck ⁷, Imane Benabbad ⁷, Xiaotian M Zhang ⁷; SURMOUNT-2 investigators

Collaborators, Affiliations expand

• PMID: 37385275

 

• DOI: 10.1016/S0140-6736(23)01200-X

Abstract

Background: Weight reduction is essential for improving health outcomes in people with obesity and type 2 diabetes. We assessed the efficacy and safety of tirzepatide, a glucose-dependent insulinotropic polypeptide and glucagon-like peptide-1 receptor agonist, versus placebo, for weight management in people living with obesity and type 2 diabetes.

Methods: This phase 3, double-blind, randomised, placebo-controlled trial was conducted in seven countries. Adults (aged ≥18 years) with a body-mass index (BMI) of 27 kg/m² or higher and glycated haemoglobin (HbA_1c) of 7-10% (53-86 mmol/mol) were randomly assigned (1:1:1), using a computer-generated random sequence via a validated interactive web-response system, to receive either once-weekly, subcutaneous tirzepatide (10 mg or 15 mg) or placebo for 72 weeks. All participants, investigators, and the sponsor were masked to treatment assignment. Coprimary endpoints were the percent change in bodyweight from baseline and bodyweight reduction of 5% or higher. The treatment-regimen estimand assessed effects regardless of treatment discontinuation or initiation of antihyperglycaemic rescue therapy. Efficacy and safety endpoints were analysed with data from all randomly assigned participants (intention-to-treat population). This trial is registered with ClinicalTrials.gov, NCT04657003.

Findings: Between March 29, 2021, and April 10, 2023, of 1514 adults assessed for eligibility, 938 (mean age 54·2 years [SD 10·6], 476 [51%] were female, 710 [76%] were White, and 561 [60%] were Hispanic or Latino) were randomly assigned and received at least one dose of tirzepatide 10 mg (n=312), tirzepatide 15 mg (n=311), or placebo (n=315). Baseline mean bodyweight was 100·7 kg (SD 21·1), BMI 36·1 kg/m² (SD 6·6), and HbA_1c 8·02% (SD 0·89; 64·1 mmol/mol [SD 9·7]). Least-squares mean change in bodyweight at week 72 with tirzepatide 10 mg and 15 mg was -12·8% (SE 0·6) and -14·7% (0·5), respectively, and -3·2% (0·5) with placebo, resulting in estimated treatment differences versus placebo of -9·6% percentage points (95% CI -11·1 to -8·1) with tirzepatide 10 mg and -11·6% percentage points (-13·0 to -10·1) with tirzepatide 15 mg (all p<0·0001). More participants treated with tirzepatide versus placebo met bodyweight reduction thresholds of 5% or higher (79-83% vs 32%). The most frequent adverse events with tirzepatide were gastrointestinal-related, including nausea, diarrhoea, and vomiting and were mostly mild to moderate in severity, with few events leading to treatment discontinuation (<5%). Serious adverse events were reported by 68 (7%) participants overall and two deaths occurred in the tirzepatide 10 mg group, but deaths were not considered to be related to the study treatment by the investigator.

Interpretation: In this 72-week trial in adults living with obesity and type 2 diabetes, once-weekly tirzepatide 10 mg and 15 mg provided substantial and clinically meaningful reduction in bodyweight, with a safety profile that was similar to other incretin-based therapies for weight management.

Funding: Eli Lilly and Company.

 

J Manag Care Spec Pharm

. 2023 Mar;29(3):276-284.

doi: 10.18553/jmcp.2023.29.3.276.

Short-term cost-effectiveness analysis of tirzepatide for the treatment of type 2 diabetes in the United States

Xiaotong Zhang ¹, Carrie McAdam Marx ¹

Affiliations expand

• PMID: 36840958

 

• DOI: 10.18553/jmcp.2023.29.3.276

Erratum in

• Correction.

[No authors listed]J Manag Care Spec Pharm. 2023 Jun;29(6):714. doi: 10.18553/jmcp.2023.29.6.714.PMID: 37278445 No abstract available.

Abstract

BACKGROUND: Tirzepatide is a novel once-a-week dual glucose-dependent insulinotropic polypeptide and glucagon-like peptide-1 receptor agonist that is used as an addition to diet and exercise to improve blood glucose in adults with type 2 diabetes. It is the first dual glucagon-like peptide-1 and glucose-dependent insulinotropic polypeptide receptor agonist that has been approved by the US Food and Drug Administration. The SURPASS-2 clinical trial demonstrated superiority of tirzepatide 10 mg and 15 mg over semaglutide 1 mg in glycated hemoglobin A1c reduction and weight loss from baseline to week 40. Economic analyses to support coverage and access decision-making for tirzepatide are limited. OBJECTIVES: To evaluate the cost-effectiveness of tirzepatide 10 mg vs semaglutide 1 mg injection over 52 weeks of treatment regarding A1c reduction and weight loss from the perspective of the US health care payer. METHODS: A decision tree model over a 52-week time horizon was developed to identify incremental treatment-related costs of once-weekly tirzepatide 10 mg vs semaglutide 1 mg injection. Costs were divided by mean reduction in A1c and change in body weight from baseline to week 52 observed in the SURPASS-2 clinical trial. In addition to efficacy, probabilities of adverse events, discontinuation, and need for rescue therapy were derived from the SURPASS-2 study. Drug costs in 2022 US dollars were based on wholesale acquisition cost. Costs associated with adverse events were sourced from the published literature. One-way sensitivity analyses were conducted. RESULTS: Treatment with once-weekly tirzepatide 10 mg injection was associated with a higher cost and larger reduction in A1c and body weight after 52 weeks, compared with once-weekly semaglutide 1 mg injection. The incremental cost-effectiveness ratio for tirzepatide vs semaglutide was $2,247 per 1% reduction in A1c and $237 per 1 kg weight loss. One-way sensitivity analysis suggested that incremental cost-effectiveness ratios were most sensitive to the drug costs and treatment effect on A1c and weight. CONCLUSIONS: Once-weekly tirzepatide 10 mg was associated with higher cost and greater reduction in A1c and weight vs semaglutide. Tirzepatide 10 mg is cost-effective compared with semaglutide 1 mg if payers’ willingness-to-pay threshold exceeds $2,247 for 1% reduction in A1c level and $237 for 1 kg weight loss.

 

Clinical Trial

 

N Engl J Med

. 2022 Jul 21;387(3):205-216.

doi: 10.1056/NEJMoa2206038. Epub 2022 Jun 4.

Tirzepatide Once Weekly for the Treatment of Obesity

Ania M Jastreboff ¹, Louis J Aronne ¹, Nadia N Ahmad ¹, Sean Wharton ¹, Lisa Connery ¹, Breno Alves ¹, Arihiro Kiyosue ¹, Shuyu Zhang ¹, Bing Liu ¹, Mathijs C Bunck ¹, Adam Stefanski ¹; SURMOUNT-1 Investigators

Collaborators, Affiliations expand

• PMID: 35658024

 

• DOI: 10.1056/NEJMoa2206038

Abstract

Background: Obesity is a chronic disease that results in substantial global morbidity and mortality. The efficacy and safety of tirzepatide, a novel glucose-dependent insulinotropic polypeptide and glucagon-like peptide-1 receptor agonist, in people with obesity are not known.

Methods: In this phase 3 double-blind, randomized, controlled trial, we assigned 2539 adults with a body-mass index (BMI; the weight in kilograms divided by the square of the height in meters) of 30 or more, or 27 or more and at least one weight-related complication, excluding diabetes, in a 1:1:1:1 ratio to receive once-weekly, subcutaneous tirzepatide (5 mg, 10 mg, or 15 mg) or placebo for 72 weeks, including a 20-week dose-escalation period. Coprimary end points were the percentage change in weight from baseline and a weight reduction of 5% or more. The treatment-regimen estimand assessed effects regardless of treatment discontinuation in the intention-to-treat population.

Results: At baseline, the mean body weight was 104.8 kg, the mean BMI was 38.0, and 94.5% of participants had a BMI of 30 or higher. The mean percentage change in weight at week 72 was -15.0% (95% confidence interval [CI], -15.9 to -14.2) with 5-mg weekly doses of tirzepatide, -19.5% (95% CI, -20.4 to -18.5) with 10-mg doses, and -20.9% (95% CI, -21.8 to -19.9) with 15-mg doses and -3.1% (95% CI, -4.3 to -1.9) with placebo (P<0.001 for all comparisons with placebo). The percentage of participants who had weight reduction of 5% or more was 85% (95% CI, 82 to 89), 89% (95% CI, 86 to 92), and 91% (95% CI, 88 to 94) with 5 mg, 10 mg, and 15 mg of tirzepatide, respectively, and 35% (95% CI, 30 to 39) with placebo; 50% (95% CI, 46 to 54) and 57% (95% CI, 53 to 61) of participants in the 10-mg and 15-mg groups had a reduction in body weight of 20% or more, as compared with 3% (95% CI, 1 to 5) in the placebo group (P<0.001 for all comparisons with placebo). Improvements in all prespecified cardiometabolic measures were observed with tirzepatide. The most common adverse events with tirzepatide were gastrointestinal, and most were mild to moderate in severity, occurring primarily during dose escalation. Adverse events caused treatment discontinuation in 4.3%, 7.1%, 6.2%, and 2.6% of participants receiving 5-mg, 10-mg, and 15-mg tirzepatide doses and placebo, respectively.

Conclusions: In this 72-week trial in participants with obesity, 5 mg, 10 mg, or 15 mg of tirzepatide once weekly provided substantial and sustained reductions in body weight. (Supported by Eli Lilly; SURMOUNT-1 ClinicalTrials.gov number, NCT04184622.).